Wpływ promieniowania słonecznego na atopowe zapalenie skóry

Atopowe zapalenie skóry jest coraz bardziej powszechne, dotyka ludzi szczególnie w dużych miastach. W leczeniu najważniejsza jest odpowiednia pielęgnacja. Objawami AZS jest występowanie pojedynczych czerwonych grudek, które później zlewają się ze sobą, chora skóra swędzi i jest bardzo wysuszona, a także podatna na uszkodzenia. Wiosną i jesienią stan skóry chorego ulega pogorszeniu. Promieniowanie słoneczne działa przeciwzapalnie, łagodzi zmiany skórne pacjentów chorych na atopowe zapalenie skóry. Lekarze medycyna w terapii AZS stosują szereg naświetlań wrażliwej skóry z użyciem sztucznego źródła promieniowania UVA, z uwzględnieniem konkretnych dawek i bezpiecznego czasu leczenia. Przebywanie na dworze w ciągu dnia jest jak najbardziej wskazane do właściwego funkcjonowania każdego organizmu, ponadto naturalna ekspozycja na słońce pobudza wytwarzanie niezbędnej dla budowy kości witaminy D. Zdrowie dziecka długotrwale przebywającego na słońcu jest zagrożone, nadmierne przegrzanie i pocenie nasila plamy skórne, prowadzi do oparzeń i podrażnienia chorej skóry. Najważniejsza jest ochrona przeciwsłoneczna z zastosowaniem filtrów przeciwsłonecznych o odpowiednim współczynniku ochrony dobranym do rodzaju skóry. W trakcie leczenia inhibitorami kalceneuryny niewskazane jest przebywanie na słońcu. W leczeniu miejscowym atopowego zapalenia skóry porady lekarskie koncentrują się na odpowiednim natłuszczaniu skóry z zastosowaniem specjalistycznych maści (tzw. emolientów) i olejków do kąpieli, natomiast w cięższych przypadkach choroby wykorzystuje się sterydy.